Co do konia to dzięki niemu pionek poruszałby się szybciej(nie wiem gdzie ty widzisz tam jakąś jaskinie... :) ). Nie, to nie jest prototyp(no dobra... można go tak nazwać, ale z pewnością nie działający). Wymyśliłem tę grę niedługo po tym jak stworzyłem pierwsze karty do "7 worlds"(miałem wtedy 10-11 lat), a nosi ona tytuł "Ismeldia". Jednakże forma w jakiej się wtedy ukształtowała była niemożliwa do przeniesienia na planszę(zaczynając od naprawdę GIGANTYCZNEJ PLANSZY - którą ostatecznie prawie ukończyłem - i kończąc na dziesiątkach znaczników postaci i ekwipunku). Pomimo tego udało mi się ją przenieść... nie na planszę w rzeczywistości, lecz na planszę w Wordzie. Grało się jak w planszówkę, lecz pionki były po prostu plikami graficznymi przemieszczającymi się po planszy, będącej grafiką podzieloną na fragmenty i łącznie zajmującą kilka stron. Gra była jednak zbyt rozbudowana, by można było w nią swobodnie grać. Choć sam świat(któremu być może poświęcę osobny post) i fabuła, która mogłaby utworzyć grubą książkę jest według mnie wart tego, by o nim nie zapomnieć i wykorzystać go do innej, zdecydowanie mniej rozbudowanej gry planszowe.
Czy Zielony dotarłby szybciej do Jaskini gdyby ułaskawił konia i na jego grzbiecie przejechał plażę?
OdpowiedzUsuńPrototyp?
Co do konia to dzięki niemu pionek poruszałby się szybciej(nie wiem gdzie ty widzisz tam jakąś jaskinie... :) ).
OdpowiedzUsuńNie, to nie jest prototyp(no dobra... można go tak nazwać, ale z pewnością nie działający). Wymyśliłem tę grę niedługo po tym jak stworzyłem pierwsze karty do "7 worlds"(miałem wtedy 10-11 lat), a nosi ona tytuł "Ismeldia". Jednakże forma w jakiej się wtedy ukształtowała była niemożliwa do przeniesienia na planszę(zaczynając od naprawdę GIGANTYCZNEJ PLANSZY - którą ostatecznie prawie ukończyłem - i kończąc na dziesiątkach znaczników postaci i ekwipunku). Pomimo tego udało mi się ją przenieść... nie na planszę w rzeczywistości, lecz na planszę w Wordzie. Grało się jak w planszówkę, lecz pionki były po prostu plikami graficznymi przemieszczającymi się po planszy, będącej grafiką podzieloną na fragmenty i łącznie zajmującą kilka stron. Gra była jednak zbyt rozbudowana, by można było w nią swobodnie grać. Choć sam świat(któremu być może poświęcę osobny post) i fabuła, która mogłaby utworzyć grubą książkę jest według mnie wart tego, by o nim nie zapomnieć i wykorzystać go do innej, zdecydowanie mniej rozbudowanej gry planszowe.